Hét schilderkunstige topwerk De Werkstaking en de romantische ziel van dit museum, Henry Luyten, neem ik als uitgangspunt om op verzoek met een performance dit museum betekenisvol te doen sluiten.
In De Werkstaking van 120 jaar geleden gaan een barokke Francesco Goya en een waarachtige expressionist avant la lettre, Vincent van Gogh, schuil. Het monumentale drieluik van Henry Luyten is een realistisch werk dat getuigt van een verhevigd bewustzijn. Het drieluik is in zijn vorm kerkelijk georiënteerd met een linker Maria- en rechter Jozef-kant en het is symmetrisch geordend als een mis met drie heren. Het herinnert aan de Gotische bouworde van Pierre Cuypers. Dit drieluik gaat over crisis, zet alles op zijn kop, is energiek en werkt emotioneel door. Luyten realiseert hier dé revolutie! Feitelijk wordt er niet gestaakt, maar is er sprake van een gedrevenheid om te veranderen. Als teken van “meta noia”; een helende nieuwe mentaliteit. Volledig.
Het drieluik van Luyten heeft rechts "het mannelijke"; De soldaat die staat voor het te bewaken cultuurgoed, verdedigt het bezit, conserveert. En links "het vrouwelijke en de kinderen"; De te archiveren culturele en sociale context, het dienstbaar documenteren, educatie, het leven doorgeven.
Het middenpaneel vertaal ik met onrust, revolutie, vanuit chaos in het diepe springen, provocerend, agressief zelfs, emotioneel en opgewonden als de werking van de natuur, enthousiast geïnspireerd, energieën losmakend. Zoals een platform voor hedendaagse kunst als een kloppend hart moet worden, contemplatief, een hoogaltaar voor de waarachtige evolutie, wij, hier en nu, overal en altijd.
In dit beeldgedicht en performance Volledig zal ik zichtbaar blijven rijmenop dit schilderij van Luyten, zodat de gelaagdheid ervan opnieuw geopenbaard wordt.
De performance maakt tastbaar dat dit moment en deze plek als afscheidsplaats voor een veranderend, respectvol op de schop te nemenmuseum, volledig is. Een museum moet bewegen, met de geschiedenis als onderstroom. Voor verrassende en enthousiaste nabeelden die creativiteit voeden en ons concentreren op het essentiële. Even maar de waan van de dag ontstijgen.
Het Stedelijk Museum Roermond wordt gesloten om nieuwe mogelijkheden, perspectieven te openen en om haar functies opnieuw uit te lichten. Wil een museum niet “verhouten” en verstoffen, dan zal het in de loop van de tijd mee moeten blijven ademen. Volledig wil dat laten zien.